Geboren te Halle (Vlaams-Brabant) op 6 januari 1948
Ik was 6 jaar oud, wanneer ik enkele piepkleine hazelwormen redde van de dodelijke spade van mijn tuinierende vader.
Die hazelwormen, die ik toen nog “gouden pieren” noemde, gingen in een glazen bak… en dat was het begin van een 10 jaar durende kweek.
Het was tevens de aanzet tot een fantastische hobby, die mij nu al meer dan 50 jaar bezig houdt.
Begin jaren ’70 ontmoette ik André op een vergadering van terrariumliefhebbers. Het duurde niet lang om te besluiten onze diertjes vrij te laten en de amfibieën en reptielen in de vrije natuur te gaan waarnemen.
Zo startten wij onze eerste gezamenlijke onderzoeken in de provincie Antwerpen: de Kooldries (mbt de Kamsalamander), de Kuifeend, de Zegge (mbt de Ringslang) en het Groot Schietveld van Brasschaat (onderzoek ivm de Adder). Enkele seizoenen later gingen we al tot het militair domein van Camp Lagland (Virton/provincie Luxemburg, mbt de Zandhagedis en de Gladde slang), Argonne (Champagnestreek, ivm o.a. Boomkikker en Ringslang) en Orléans (Frankrijk, ivm Aspisadder).
En dan stak het echte reisvirus ons aan…. We zouden onze kennis over amfibieën en reptielen verruimen door andere regio’s en biotopen te verkennen, van woestijnen en moerassen tot regenwouden, van Marokko en Namibië tot Frans Guyana, Venezuela, de Galapagoseilanden en vele andere landen. Echte geluksvogels, die hun interesse voor kikkers, hagedissen en slangen zagen groeien tot een uit de kluiten gewassen hobby.
Naast die buitenlandse ervaringen, was er ook veel aandacht voor de inheemse fauna. Thuis werden tuin en vijvers aangelegd op diervriendelijke wijze, met als resultaat bijna dagelijkse waarnemingen van kikkers, padden, salamanders, hazelwormen, vlinders en talrijke vogelsoorten, tot de ijsvogel toe!
Dank zij een vervroegde opruststelling, kwam er meer tijd vrij voor nieuwe reizen.
In 2004 trokken we naar Lesbos, een reptielenrijk eiland waar we o.m. de Kleine zandboa en de Kleinaziatische adder konden observeren.
2005 begon met de Galapagoseilanden – het aards paradijs – met o.m. de spectaculaire Zeeleguaan en de Galapagos Reuzenschildpad en eindigde met Madagaskar, met haar ongelooflijke herpetofauna, waarvan we 91 soorten konden waarnemen. Daarna trok ik nog, met de Volkssterrenwacht Urania en o.l.v. Werner Hamelinck, naar Costa Rica en Panama, reis die werd afgesloten met een schitterende ringvormige zonne-eclips.
In 2006 kwam Portugal aan de beurt met zijn Europese kameleon en Nieuw-Zeeland met de Brughagedis en de Juweelgekko en ook nog Frans Guyana voor een zonsverduistering.
In 2007 trokken we in het voorjaar naar Milos, waar we o.m. de Milosadder en de Katslang mochten observeren. In oktober was Peru onze nieuwe bestemming en zagen we meer dan 70 soorten prachtige amfibieën en reptielen. Daarnaast kon ik ook nog, met Urania, het poollicht in IJsland bewonderen.
2008 was het jaar van Jordanië en Noord- en Centraal-Australië, weeral 2 prachtige reizen met fantastische waarnemingen zoals de Bergduivel nabij Alice Springs.
Even later doken er enkele gezondheidsproblemen op, o.a. de rug- en nekwervels die toch ernstige slijtage vertonen… het werd wat moeilijker om al die stenen en boomstronken om te draaien op zoek naar reptielen en amfibieën; maar dat verhinderde ons niet om in 2009 tweemaal Cuba te gaan verkennen: het Westen in het voorjaar en het Oosten in het najaar.
Na 35 jaar samenwerking besloten André en ik om elk zijn eigen weg te gaan en dus werd Cuba de laatste “expeditie” die we samen maakten. De inhoud van de website waar u nu naar kijkt bestaat dan ook voor een deel uit documenten en foto’s van onze vorige gezamenlijke site, verrijkt door andere reiservaringen zoals Baikonur (Kazachstan, 2009) met de lancering van de Sojouz met Frank De Winne, het Paaseiland (Rapa Nui 2010) met de volledige zonsverduistering, en Hawaii (2010) met het bezoek aan het Molokai van “onze” Pater Damiaan.
December 2010, maart en december 2011 kwam driemaal Costa Rica aan de beurt, in het professioneel en zeer aangenaam gezelschap van Werner Hamelinck, met als hoogtepunt het waarnemen van een knalgele Wimpergroefkopadder die een anolis vangt en verorbert.
En in oktober 2011 kon ik samen met een leuke groep Urania-vrienden naar Namibië, waar naast astronomische hoogtepunten, ook verschillende toppers uit het dierenrijk werden beleefd, waaronder het waarnemen van de Namaqua kameleon.
Na in 2012 de Westkust van de V.S. te hebben bezocht, was de roep van Costa Rica weer heel groot. En in januari 2013 trok ik, samen met twee vrienden, naar relatief ongerepte plekken van dit paradijs, waar we o.m. Quetzal, Otter en Boommiereneter hebben kunnen waarnemen.
Geniet ervan!
Fred.